Cinderella
Dear friends we surely all agree
Goldie Pinklesweet
Goldilocks and the three bears
Jack and the beanstalk
Little Red Riding Hood and the Wolf
Snow White and the seven dwarfs
Television
The Crocodile
The dentist and the crocodile
The Pig
The three little pigs
Als het je kinderen betreft
Is ’t zaak dat je je stem verheft
Zeg nee en NEE en nog ‘ns NEE
En houd ze weg van de TV
Bewaak verbeten dat het ding
Geen grip krijgt op je lieveling
Want waar ik dan ook was als gast
Ik zag ze staren naar die kast
Met open mond kijkt groot en klein
Totdat hun ogen vierkant zijn
(En pas zag ik, bij iemand thuis,
Een bàby, hangend voor de buis)
Het staart en hangt en hangt en staart
Naar rotzooi, ongeëvenaard
Totdat hun hersens zijn verweekt
Omdat geen mens het ding weerspreekt
Oh ja, ze zijn wel lekker stil
Geen ruzie, vechtpartij, gegil
Ze klimmen niet meer uit het raam
En ook al lijkt dat aangenaam
Omdat je ongestoord kunt koken
Heb jij je hoofd al eens gebroken
In stilte bij je bakkie troost
Wat het effect is op je kroost
Hun brein verschrompelt na een poos
Hun fantasie wordt bloedeloos
Het wordt een chaos in hun hoofd
Hun energie wordt uitgedoofd
Maar erger nog is het gemis
Van weten wat een sprookje is
Van spelen met je fantasie
In plaats van deze lethargie
Wie kijkt, ziet niets dan hysterie
Oké, oké, het wordt gênant
Zet dan het ding maar aan de kant
Als jij maar antwoordt op mijn vraag
Wat zij dan wél gaan doen vandaag
En op die vraag zeg ik altijd
Wat deed de jeugd in vroeger tijd
Maak mij niet wijs dat jij niet weet
Wat of de jeugd van vroeger deed
Ben je dat kwijt? Denk nog ‘ns na
Ik zeg het langzaam en voilá
Ze lazen BOEKEN, BOEKEN uit
en nóg meer BOEKEN, las zo’n spruit
Ze zaten uren in een hoek
Met weer zo’n spannend, prachtig BOEK
Een kind had boeken bij de vleet
Er lagen stapels op het kleed
En op je plank boven je bed
De sprookjesboeken, je van het
Vol met de prachtigste verhalen
Van draken, deernen, ridderzalen
Van verre oorden en piraten
Van smokkelaars en kogelgaten
Van inboorlingen met zo’n lip
Van verre reizen op een schip
Van olifanten en hun lot
Van kannibalen bij hun pot
(Wat ruikt dat goed, wat zou het zijn?
Mijn hemel, het is Marjolein)
De jongsten hadden Harry Potter
De oudsten thrillers met complotten
Van Zweinstein en de Steen der Wijzen
Of moorden waar je van moest ijzen
Van Perkamentus, Voldemort
Of lijken in beton gestort
Een mantel die onzichtbaar maakt
Of kluizen die net zijn gekraakt
Oh zóveel boeken lazen zij
En heel verschillend volgens mij
Dus wat ik aan je vraag en smeek
Doe ‘m de deur uit deze week
Vervang het monster door een plank
En zeg voor al zijn diensten dank
Stouw heel de plank met boeken vol
Al word je van ’t gejammer dol
Al slaan ze jou tot bloedens toe
Blijf onvermurwbaar, word niet moe
En wees niet bang, want heus beloofd
Hun woede is een kéér gedoofd
En zonder beelden aan hun hoofd
Begint er zachtjes iets te knagen
En gaan ze jou om boeken vragen
En zijn ze eenmaal aan de gang
Dan gaan ze door, wel urenlang
Genietend van het leesplezier
Van al die letters op papier
Niet langer als een kuddedier
Verslaafd aan dat TV-vertier
Dat interesseert ze dan geen zier
En later snapt zo’n dondersteen
Hoe goed het was dat ie verdween
The most important thing we've learned,
So far as children are concerned,
Is never, NEVER, NEVER let
Them near your television set --
Or better still, just don't install
The idiotic thing at all.
In almost every house we've been,
We've watched them gaping at the screen.
They loll and slop and lounge about,
And stare until their eyes pop out.
(Last week in someone's place we saw
A dozen eyeballs on the floor.)
They sit and stare and stare and sit
Until they're hypnotised by it,
Until they're absolutely drunk
With all that shocking ghastly junk.
Oh yes, we know it keeps them still,
They don't climb out the window sill,
They never fight or kick or punch,
They leave you free to cook the lunch
And wash the dishes in the sink --
But did you ever stop to think,
To wonder just exactly what
This does to your beloved tot?
It rots the senses in the head!
It kills imagination dead!
It clogs and clutters up the mind!
It makes a child so dull and blind
He can no longer understand
A fantasy, a fairyland!
His brain becomes as soft as cheese!
His powers of thinking rust and freeze!
He cannot think - he only sees!
'All right!' you'll cry. 'All right!' you'll say,
'But if we take the set away,
What shall we do to entertain
Our darling children? Please explain!'
We'll answer this by asking you,
'What used the darling ones to do?
'How used they keep themselves contented
Before this monster was invented?'
Have you forgotten? Don't you know?
We'll say it very loud and slow:
They ... used ... to ... READ! They'd READ and READ,
And READ and READ, and then proceed
To READ some more. Great Scott! Gadzooks!
One half their lives was reading books!
The nursery shelves held books galore!
Books cluttered up the nursery floor!
And in the bedroom, by the bed,
More books were waiting to be read!
Such wondrous, fine, fantastic tales
Of dragons, gypsies, queens, and whales
And treasure isles, and distant shores
Where smugglers rowed with muffled oars,
And pirates wearing purple pants,
And sailing ships and elephants
And cannibals crouching 'round the pot,
Stirring away at something hot.
(It smells so good, what can it be?
Good gracious, it's Penelope.)
The younger ones had Beatrix Potter
With Mr. Tod, the dirty rotter,
And Squirrel Nutkin, Pigling Bland,
And Mrs. Tiggy-Winkle and-
Just How The Camel Got His Hump,
And How the Monkey Lost His Rump,
And Mr. Toad, and bless my soul,
There's Mr. Rate and Mr. Mole-
Oh, books, what books they used to know,
Those children living long ago!
So please, oh please, we beg, we pray,
Go throw your TV set away,
And in its place you can install
A lovely bookshelf on the wall.
Then fill the shelves with lots of books,
Ignoring all the dirty looks,
The screams and yells, the bites and kicks,
And children hitting you with sticks-
Fear not, because we promise you
That, in about a week or two
Of having nothing else to do,
They'll now begin to feel the need
Of having something to read.
And once they start -- oh boy, oh boy!
You watch the slowly growing joy
That fills their hearts. They'll grow so keen
They'll wonder what they'd ever seen
In that ridiculous machine,
That nauseating, foul, unclean,
Repulsive television screen!
And later, each and every kid
Will love you more for what you did.
