complete lijst met vertalingen
Denk jij dat liefde zelf hier lang
Levend in zo’n onooglijk huis
Floreren zou?
We komen, gaan
En alles: nu en onbesuisd
En nergens is in ons gedrag
Voor toekomst of voor vroeger plaats
Volgens ons sluw, stilzwijgend pact
Vertel ik niet met wie ‘k je laatst
Zag gaan en weet jij onderhand
Bij wie ik ’s avonds laat beland
Zo houdt de liefde toch geen stand?
Ik weet ervan, maar laat ’t maar
Het geheim, de tact; vroeg mij niet af
Wanneer is hij de tijd gewaar
Geen wild gesmeek, geen milde straf
Ontlaadt dit uur, de wijn verschaald
Dook in je boek, maar keek je op
Zag je mijn kijken op de klok
Zie toch hoe zo de liefde faalt
Zelfs als het hart beledigd is
Verveeld en al zo lang verpand
Verschrompelt vredig ooit de band
And do you think that love itself,
Living in such an ugly house,
Can prosper long?
We meet and part;
Our talk is all of heres and nows,
Our conduct likewise; in no act
Is any future, any past;
Under our sly, unspoken pact,
I KNOW with whom I saw you last,
But I say nothing; and you know
At six-fifteen to whom I go—
Can even love be treated so?
I know, but I do not insist,
Having stealth and tact, thought not enough,
What hour your eye is on your wrist.
No wild appeal, no mild rebuff
Deflates the hour, leaves the wine flat—
Yet if you drop the picked-up book
To intercept my clockward look—
Tell me, can love go on like that?
Even the bored, insulted heart,
That signed so long and tight a lease,
Can break it contract, slump in peace.
