liedteksten & gedichten over vertalen/hertalen contact zoeken home |
---|
Emily Dickinson (1830 - 1886) | over dit gedicht | |||
Emily Dickinson complete lijst met vertalingen |
Jíj
twijfelt aan me! Ver gezel! Jíj twijfelt aan me! Ver gezel! En God is al voldaan Met slechts een fractie van hetgeen Jou toekwam, zo royaal Voor altijd, heel mijn wezen Wat moet een vrouw nog meer Gauw zeg het en ik schenk het je Met allerlaatst plezier Mijn ziel kan het niet wezen Die werd al één met jou Ook al het aardse stond ik af Meer weelde kon een vrouw Met sproetjes je niet bieden Die liefst ooit werd bekroond Tot iemand in De hemel die Bedeesd daar bij je woont Met huid en haar de zeef in Verspil niets, werk secuur Smeul langzaam als een wandtapijt Voor d’ogen van het vuur Schift tevens haar gehechtheid Eerbiedig slechts de sneeuw Haar vlokken vallen eeuwig jou Zelfs als je vit ten deel |
Doubt me! My
dim companion! Doubt Me! My Dim Companion! Why, God, would be content With but a fraction of the Life— Poured thee, without a stint— The whole of me—forever— What more the Woman can, Say quick, that I may dower thee With last Delight I own! It cannot be my Spirit— For that was thine, before— I ceded all of Dust I knew— What Opulence the more Had I—a freckled Maiden, Whose farthest of Degree, Was—that she might— Some distant Heaven, Dwell timidly, with thee! Sift her, from Brow to Barefoot! Strain till your last Surmise— Drop, like a Tapestry, away, Before the Fire's Eyes— Winnow her finest fondness— But hallow just the snow Intact, in Everlasting flake— Oh, Caviler, for you! |
|
|
De
vertaling mag zonder toestemming, maar niet zonder bronvermelding
worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden. |
terug naar boven |