complete lijst met vertalingen
Als stof in plaats van mirte ons bekleedt
En duisternis ons aangezicht bedekt
En lust en arrogant gelach discreet
Daartoe gemaand zich stilhoudt uit respect
Trekt nageslacht dat ooit nog zal ontluiken
Uit kwakend jongvolk er dan fel van leer
Wie zijn dan doende muntjes op te duiken
Wij toch niet meer, mijn lief, wij toch niet meer
Als zij nog lucht naar binnen kunnen zuigen
Zijn wij in rulle aarde sprakeloos
Plaag onze geesten niet door te getuigen
Dat liefde zo onecht is en zo broos
Wees stil te onzer nagedachtenis
Wij wisten nog wat ware liefde is
When we that wore the myrtle wear the dust,
And years of darkness cover up our eyes,
And all our arrogant laughter and sweet lust
Keep counsel with the scruples of the wise;
When boys and girls that now are in the loins
Of croaking lads, dip oar into the sea, —
And who are these that dive for copper coins?
No longer we, my love, no longer we —
Then let the fortunate breathers of the air,
When we lie speechless in the muffling mould,
Tease not our ghosts with slander, pause not there
To say that love is false and soon grows cold,
But pass in silence the mute grave of two
Who lived and died believing love was true.
