liedteksten & gedichten over vertalen/hertalen contact zoeken home |
---|
Edna St. Vincent Millay (1892 - 1950) | over dit gedicht | |||
Edna St. Vincent Millay complete lijst met vertalingen www.dwarsvers.nl 100 vertaalde gedichten van Edna St. Vincent Millay & Emily Dickinson zijn te vinden in de bundel Dwars Vers - een tweetalige editie |
Weer
kondigt zich verraderlijk als dauw Weer kondigt zich verraderlijk als dauw Als wind uit een oase of het klinkt Alsof koel water uit een bron ontspringt In droogte aan dat ik weer denk aan jou Wat mij zal slopen; weer erop vertrouw Dat ik opnieuw de weelde bij je vind Al bleek de heuvel niets dan zand, een ding Waarop nooit enig groen meer groeien zou En weer jaag ik, jou geenszins nog vergeten Op spiegelingen van jouw beeltenis En snik en vloek en huil mijn jammerkreten En strompel door, verloren, op de gis Mijn ogen branden, ik moest beter weten Maar grijp naar iets, waar niets te vinden is |
Once more into
my arid days like dew Once more into my arid days like dew, Like wind from an oasis, or the sound Of cold sweet water bubbling underground, A treacherous messenger, the thought of you Comes to destroy me; once more I renew Firm faith in your abundance, whom I found Long since to be but just one other mound Of sand, whereon no green thing ever grew. And once again, and wiser in no wise, I chase your colored phantom on the air, And sob and curse and fall and weep and rise And stumble pitifully on to where, Miserable and lost, with stinging eyes, Once more I clasp,—and there is nothing there. |
|
|
De
vertaling mag zonder toestemming, maar niet zonder bronvermelding
worden gebruikt voor niet-commerciële doeleinden. |
terug naar boven |