A broken appointment
A popular personage at home
Birds at winter nightfall
Neutral tones
The darkling thrush
The man he killed
The reminder
The ruined maid
The voice
“Amalia, jij hebt het goed voor mekaar!
Dat ik jou nu hier in de stad zie zowaar!
Waar haal je die kleren, hoe kom je zo rijk?”
“O wist je ’t niet, ik leef in zonde” sprak zij
“Je liet ons de lompen, had schoenen noch sok
Had geen zin meer in rooien, verfoeide de schop
Nu draag je een armband, drie veren heb jij”
“Ja, als je in zonde leeft, hoort dat erbij"
“En thuis op het land was het jij’en en ‘jou’
‘D’n diene’ en ‘daot daar’, maar wat hoor ik nou
Je praat als een dame in chique kledij”
“Je knapt van dat zondig zijn óp" zo sprak zij
“Je handen als klauwen, een droef, grauw gezicht
Je huid is zo mooi nu, betoverd ben ik
Je handschoentjes, als bij een dame, van zij”
“Wij, zondigen, doen niet aan werken” sprak zij
“Je vond hoe het thuis was een vreeslijke plaag
En je zuchtte en pufte, maar nu geen geklaag
Geen last van migraine, niet somber maar blij”
“Ik leef levenslustig in zonde" sprak zij
“Had ik maar die veren, een sleep tot de grond
Met een lieflijk gezicht paradeerde ik rond”
“Maar dát kan een ruw boerenmeisje als jij
Die niet leeft in zonde, vergeten" sprak zij
"O 'Melia, my dear, this does everything crown!
Who could have supposed I should meet you in Town?
And whence such fair garments, such prosperi-ty?"-
"O didn't you know I'd been ruined?" said she.
-"You left us in tatters, without shoes or socks,
Tired of digging potatoes, and spudding up docks;
And now you've gay bracelets and bright feathers three!"-
"Yes: that's how we dress when we're ruined," said she.
-"At home in the barton you said 'thee' and 'thou,'
And 'thik oon' and 'theäs oon' and 't'other'; but now
Your talking quite fits 'ee for high compan-ny!"-
"Some polish is gained with one's ruin," said she.
-"Your hands were like paws then, your face blue and bleak
But now I'm bewitched by your delicate cheek,
And your little gloves fit as on any la-dy!"-
"We never do work when we're ruined," said she.
-"You used to call home-life a hag-ridden dream,
And you'd sigh, and you'd sock; but at present you seem
To know not of megrims or melancho-ly!"-
"True. One's pretty lively when ruined," said she.
-"I wish I had feathers, a fine sweeping gown,
And a delicate face, and could strut about Town"-
"My dear - raw country girl, such as you be,
Cannot quite expect that. You ain't ruined," said she.
Vertalingen van gedichten van
Thomas Hardy, Christina Rossetti,
Robert Frost, William Wordsworth,
Emily Dickinson, Sara Teasdale,
Edna St. Vincent Millay, W.H. Auden e.a.
te bestellen bij de boekhandel
ISBN 9789492519573