.ans.bouter.liedtekst-&.poëzievertalingen.
liedteksten & gedichten             over vertalen/hertalen             contact             zoeken             home

Auteur onbekend
Gedicht ooit gevonden in een column van Jan Blokker sr in de Volkskrant.
Het zou een favoriet gedicht van Prins Bernhard zijn geweest.

Naar omstandigheden maak ik het uitstekend


Met mij is waarachtig niets aan de hand
Ik blaak van gezondheid en lees daags de krant
Mijn bloed is wat dun en mijn pols soms wat zwak
Maar de lift krijg ik open en zelfs met gemak
En al heeft dan het leven mij wel wat getekend
Weet, naar omstandigheden maak ik het uitstekend

Al lig ik soms nachten te draaien en woelen
Ik slaag er toch in om me monter te voelen
Ook al zijn dan mijn toeren slechts zelden halsbrekend
Weet, naar omstandigheden maak ik het uitstekend

Een mooie ouwe dag is wat de mensen zeggen
Maar ik ben dagelijks druk met niet het loodje leggen
M’n tanden op het kastje, m’n oren naast m’n bed
M’n bril moet op, eer ik een keer twee stappen buiten zet
Dan denk ik, och, het is maar goed dat al dat spul bestaat
Dan kan ik steeds weer zeggen dat het prima met me gaat

De moraal van deze versjes, ja zo blijkt maar weer alras
Het gaat erom dat jij en ik al zijn we oud en kras
Op de vraag “hoe gaat het?” bij gelegenheden
Niet reppen over die omstandigheden

Een man is niet oud ook al wordt hij wat kaal
Ook al loopt hij wat stroef en verdraagt menig kwaal
Hij moet op z’n hoogst eens wat vroeger naar bed
Als zijn geest plannen maakt die zijn lijf niet meer redt


Dus lees bij het opstaan steeds vrolijk de krant
Dan weet je, ik ben nog aanwezig in ’t land
Het is me gelukt, ik sta er níet bij
Ik kan weer naar bed, het gaat prima met mij

(eigen toevoeging)
En al ben ik dan 80, ík heb bijgetekend
Want, geloof me, naar omstandigheden maak ik het uitstekend

 
I'm very well, thank you


There is simply nothing the matter with me
I’m as rudely healthy as I can be
I’ve got arthritis in both my knees
And when I talk, I talk with a wheeze
My pulse is weak and my blood is thin
But … I’m awfully well for the shape that I’m in

Sleep is denied me, night after night
But every morning I find I’m all right
My memory’s failing, my head is a spin
But I’m awfully well for the shape that I’m in

Old age is golden, I’ve oft heard it said
But sometimes I think as I get into bed
With my ears in a drawer, my teeth in a cup
My eyes on a table until I get up
Ere sleep overtakes me I say to myself
Is there anything else I could lay on the shelf

The moral is this, as my tale I unfold
That for you and for me who are now getting old
It’s better to say “I’m fine” with a grin
Than to let the folks witness the shape we are in

A man is not old when his hair goes grey
A man is not old when his teeth decay
He is ready for his long, long sleep
When his mind makes appointments which his body can’t keep

I get up each morning and dust off my wits
And pick up the paper and read the “obits”
If my name is still missing I know I’m not dead
So I finish my breakfast and go back to bed




  foto jan blokker sr

















De vertaling mag zonder toestemming, maar niet zonder bronvermelding worden gebruikt.
terug naar boven